ایالات متحده‌ی آمریکا فقط بزرگترین و محبوب‌ترین مقصد تحصیلی برای داوطلبان دورهی دکترا در جهان نیست، بلکه یکی از منحصربه‌فردترین کشورها در این زمینه محسوب می‌شود. رویکرد ایالات متحده‌ی آمریکا به تحصیلات تکمیلی، با رویکرد بریتانیا و کشورهای اروپایی تفاوت‌های اساسی دارد و شامل دورههای آموزش ساختاری است که در کنار تحقیقات مستقل، آموزش‌های جامعی ارائه می‌دهد. این ویژگی‌های منحصربه‌فرد، جذابیت دورهی دکترا در آمریکا را افزایش داده است (به هر حال، حضور ده‌ها هزار دانشجوی تحصیلات تکمیلی در این کشور، نمی‌تواند اشتباه باشد). اما این مسئله همچنین می‌تواند منجر به برخی سوءتفاهم‌ها نیز شود- به‌ویژه وقتی بحث به هزینه‌ها و بورسیه‌های تحصیلی می‌رسد. این مقاله برای کمک به شما در درک مقطع دکترا در ایالات متحده‌ی آمریکا به‌نگارش درآمده است. ما انواع گوناگون دانشگاه‌ها و موسسات تحصیلات تکمیلی، نحوه‌ی اعطای مدرک دکترا در دورههای تحصیلات تکمیلی و هزینه‌های تحصیل و شرایط ویزا برای دانشجویان خارجی را مورد بحث و بررسی قرار می‌دهیم.
محبوبیت ایالات متحده‌ی آمریکا به‌عنوان یک مقصد تحصیلی، با تقریباً 1 میلیون دانشجوی خارجی در دانشگاه‌ها و کالج‌های آن، هیچ نشانه‌ای از کاهش را نشان نمی‌دهد. برای در نظر گرفتن ابعاد گسترده‌ی این موضوع، باید در نظر داشت که تعداد دانشجویان بریتانیایی که در آمریکا تحصیل می‌کنند، بیشتر از کل تعداد دانشجویان در دانشگاه‌های بریتانیاست. در سطح دکترا، آمریکا واقعاً می‌درخشد. رویکردهای دقیق آمریکا به تحصیلات تکمیلی، دارای استانداردهای آموزش و توسعه‌ی حرفه‌ای است که اغلب از حداقل نیازهای دورههای 'دکترای' تحقیقات‌محور 'سنتی' در کشورهای دیگر فراتر می‌رود.
چند دلیل برای در نظر گرفتن آمریکا به‌عنوان یک گزینه برای تحصیل در مقطع دکترا، از این قرار است:
با در نظر گرفتن همه‌ی این موارد، واقعاً تعجب‌آور نیست که جذابیت دانشگاه‌های آمریکا، تا این حد پایدار باشد و شما می‌توانید به‌راحتی هر مانعی را که بر سر راه‌تان قرار می‌گیرد، از سر راه بردارید.
| تحصیلات دکترا در آمریکا 2021- جزئیات مهم | |
| ویژگی ها | شرایط |
| دانشگاه‌ها | 4,500+ |
| جوایز نوبل | 383 |
| قدیمی‌ترین دانشگاه | دانشگاه هاروارد (1636) |
| دانشجویان خارجی | 987,314 |
| طول مدت دکترا | 4 تا 6 سال |
| هزینه تحصیل | USD $28,000-40,000 |
| سال تحصیلی | آگوست تا می |
از بین 4500 دانشگاه در آمریکا، فقط حدود 1500 دانشگاه، مدرک دکترا اعطاء می‌کنند، اما این تعداد هم گزینه‌های زیادی محسوب می‌شود. خوشبختانه، تفاوت بین موسسات گوناگون و شیوه‌های اجرایی آن‌ها در سطح دکترا، چندان قابل‌توجه نیست. در کل، فرقی نمی‌کند که یک موسسه عنوان 'کالج' دارد یا 'مدرسه' یا 'دانشگاه' (این اصطلاحات در آموزش عالی آمریکا، تقریباً به یک معناست). درعوض، شما باید بر این موضوع تاکید کنید که آیا یک موسسه‌ی آموزشی، دارای دورهی دکترا در رشته‌ی تخصصی شما هست یا نه.
بسته به نحوه‌ی دریافت بورسیه و سایر درآمدها، دانشگاه‌های آمریکا را می‌توان به دو گروه گسترده تقسیم کرد: دانشگاه‌های دولتی و دانشگاه‌های عمومی. تفاوت این دو نوع دانشگاه، بر هزینه‌‌هایی است که معمولاً از دانشجویان می‌گیرند. دانشگاه‌های دولتی به‌عنوان بخشی از سیستم‌های دانشگاهی دولتی اداره می‌شوند. از آنجایی‌که آن‌ها بودجه‌ها‌ی عمومی خود را از ایالت‌های‌شان دریافت می‌کنند، از دانشجویان بومی 'درون ایالتی'، هزینه‌ی کمتری دریافت می‌کنند. دانشجویان 'خارج از ایالت مربوطه'، صرف‌نظر از اینکه شهروند ایالت دیگری از آمریکا باشند یا شهروند کشوری غیر از آمریکا، هزینه‌های بیشتری پرداخت می‌کنند (هزینه‌های بالاتری برای دانشجویان خارجی وجود ندارد).
دانشگاه‌های خصوصی هیچ بودجه‌ی مستقیمی از ایالت خود دریافت نمی‌کنند (اگرچه ممکن است از بودجه‌ی تحقیقات فدرال بهره‌مند شوند). یعنی بیشتر درآمدهای‌شان از هزینه‌های پرداختی توسط دانشجویان تامین می‌شود که معمولاً از هزینه‌های دانشگاه‌های دولتی بیشتر است. با این حال، دانشگاه‌های خصوصی معمولاً هزینه‌های اضافی از دانشجویان خارجی یا دانشجویان خارج از ایالت دریافت نمی‌کنند.
به غیر از هزینه‌ها، هیچ تفاوت مشخصی بین انواع دورههای دکترای ارائه شده توسط دانشگاه‌های دولتی و خصوصی یا کیفیت آن‌ها وجود ندارد. دانشگاه‌های دولتی معمولاً از تعداد دانشجویان بیشتری برخوردار هستند، اما دانشگاه‌های خصوصی به‌همان اندازه بر کیفیت علمی متمرکز هستند و غالباً به‌صورت موسسات غیرانتفاعی اداره می‌شوند. بسیاری از مشهورترین و شناخته‌شده‌ترین دانشگاه‌های آمریکا خصوصی هستند.
مدارس تحصیلات تکمیلی، موسسات تخصصی هستند که برای اجرای دورههای تحصیلات تکمیلی توسط دانشگاه‌ها ایجاد شده‌اند. دانشگاه‌های بزرگ ممکن است چندین مدرسهی تحصیلات تکمیلی داشته باشند که بر رشته‌های مختلفی تمرکز دارد، مانند دانشکده‌ی حقوق، دانشکده‌ی مدیریت و غیره. دانشگاه‌های کوچک ممکن است دارای یک مدرسهی تحصیلات تکمیلی واحد باشد که کلیه‌ی دورههای تحصیلات تکمیلی را انجام می‌دهد. به‌عنوان یک دانشجوی دکترا، ممکن است در یکی از این مدارس تحصیلات تکمیلی تحصیل کنید. با این حال، مدارس تحصیلات تکمیلی، موسسات جداگانه‌ای نیستند و در کل، مهم نیست که یک دانشگاه، چند مدرسه دارد.
اندازه و ساختار فدرال در آمریکا به این معناست که هیچ نهاد دولتی، مسئول تائید اعتبار همه‌ی دانشگاه‌های آمریکا نیست. در عوض، طیف وسیعی از اعتباردهندگان مستقل در سطح ملی یا منطقه‌ای فعالیت می‌کنند. دولت ایالات متحده‌ی آمریکا، دارای یک بانک اطلاعاتی از دانشگاه‌ها و دوره‌هایی است که آن‌ها را تائید کرده است. لزوماً مهم نیست که کدام نهادهای خاص را یک دانشگاه مشخص به‌رسمیت شناخته است، اما شما باید مراقب موسساتی باشید که هیچ‌گونه اعتبارسنجی قابل‌تائیدی ندارند و برای کسل اطمینان و مهاجرت تحصیلی می توانید از سایت وزارت علوم کمک بگیرید.
بسیاری از دانشگاه‌های آمریکا، بخشی از یک گروه بزرگ‌تر هستند که توسط خود دانشگاه‌ها شکل می‌گیرند و نه هیچ پروسه‌ی 'رسمی' دیگری. بعضی از گروه‌ها (مانند Ivy League) بسیار معروف می‌باشند و از کیفیت بالایی برخوردار هستند. با این حال، همه‌چیز به این سادگی‌ها هم نیست، به‌ویژه در سطح دکترا. عضویت در یک گروه معتبر همیشه به این معنی نیست که یک موسسه‌ی آموزشی، دورهی تحصیلات تکمیلی در رشته‌ی شما را ارائه می‌دهد. گروه‌های اصلی دانشگاه‌های آمریکا از این قرار است:
ر
احتمالاً مشهورترین و شناخته‌شده‌ترین گروه دانشگاهی در آمریکا (اگر نه در جهان) است. Ivy League به‌عنوان یک کنفرانس ورزشی، شامل هشت دانشگاه در شمال شرقی آمریکاست. عضویت در آن، بر اساس جغرافیا و بازی‌های ورزشی است، نه کیفیت علمی. همانطور که گفته شد، Ivy League شامل هشت دانشگاه قدیمی و دارای بالاترین رتبه در آمریکاست. گرفتن مدرک دکترا از هر یک از این موسسات، یک ویژگی بسیار معتبر است.
'Public Ivies' اصطلاحی است که برای دانشگاه‌های برتر دولتی استفاده می‌شود و استانداردی معادل کیفیت علمی Ivy League (کاملاً خصوصی) دارد. عضویت در این گروه، راحت‌تر از Ivy League است، چون 'عضویت' براساس نظرات عینی نویسندگان و مفسران مختلف است. در ویکی‌پدیا، می‌توان لیستی از 30 دانشگاه Public Ivies را پیدا کرد.
این نهادی در آمریکای شمالی است که توسط دانشگاه‌ها و بر اساس کیفیت علمی تشکیل شده است. به‌همین ترتیب، انجمن دانشگاه‌های آمریکا نزدیک‌ترین گروه در آمریکا به گروه راسل در بریتانیاست، اگرچه Ivy League در خارج از آمریکا شناخته‌شده‌تر است (به هر حال، هفت عضو از هشت عضو Ivy League، بخشی از انجمن دانشگاه‌های آمریکا هستند). اعضای انجمن دانشگاه‌های آمریکا شامل 60 موسسه در آمریکا و همچنین دو دانشگاه در کاناداست و موسسات دولتی و خصوصی را دربرمی‌گیرد و در مجموع، تقریباً نیمی از مدارک دکترا در آمریکا را اعطاء می‌کنند. بنابراین، عضویت در این گروه، می‌تواند شاخص خوبی برای کیفیت دورهی تحصیلات تکمیلی باشد.
آمریکا دارای رتبه‌بندی جهانی بسیار خوبی در عرصه‌ی تحصیلات دانشگاهی است. لازم به یادآوری است که گستردگی سیستم آموزش عالی در آمریکا، مانند سایر عوامل (عامل زبان) نقش مهمی در اینجا ایفا می‌کند. همچنان از این واقعیت دور نیستیم که 'بهترین' دانشگاه‌های آمریکا در میان 'بهترین' دانشگاه‌های جهان قرار دارند.
| 20 دانشگاه برتر آمریکا در سال 2021 | |||
| دانشگاه | THE 2020 | QS 2020 | ARWU 2019 |
انستیتو تکنولوژی کالیفرنیا | 2 | 5 | 9 |
| دانشگاه استنفورد | 4 | 2 | 2 |
ماساچوست | 5 | 1 | 4 |
دانشگاه پرینستون | 6 | 13 | 6 |
دانشگاه هاروارد | 7 | 3 | 1 |
| دانشگاه یل | 8 | 17 | 11 |
دانشگاه شیکاگو | 9 | 10 | 10 |
| دانشگاه جان هاپکینز | 12 | 24 | 16 |
| دانشگاه کالیفرنیا، برکلی | 13= | 28 | 5 |
| دانشگاه کلمبیا | 16 | 18= | 8 |
دانشگاه کالیفرنیا، لوس آنجلس | 17 | 35= | 11 |
| دانشگاه کورنل | 19 | 14 | 13 |
دانشگاه دوک | 20 | 25= | 28 |
University of Michigan-Ann Arbor | 21 | 21 | 20 |
Northwestern University | 22 | 39 | 29 |
| دانشگاه واشنگتن | 26 | 68 | 14 |
Carnegie Mellon University | 27= | 48 | 95 |
| دانشگاه نیویورک | 29 | 39 | 30 |
| دانشگاه کالیقرنیا، سن دیاگو | 31 | 45 | 18 |
تقریباً همه‌ی شهرهای آمریکا و شهرهای بزرگ دارای دانشگاه هستند، اما برخی از مناطق آمریکا، به‌عنوان قطب آموزش عالی و تحقیق مشهورتر هستند.
از بین این شهرها، می‌توانید یکی را برای تحصیل انتخاب کنید:
با در نظر گرفتن عوامل فراوان، تصمیم‌گیری درباره‌ی انتخاب دانشگاه در آمریکا دشوار به‌نظر می‌رسد. بهترین توصیه این است که کمی وقت بگذارید و گزینه‌ها را به‌دقت ارزیابی کنید. نکات زیر نیز ممکن است مفید باشد:
برخلاف دورههای دکترا در اکثر کشورها، مقطع دکترا در آمریکا تقریباً هیچگاه یک دورهی تحقیقاتی صرف نبوده است. تحقیقات همچنان یک شرط اصلی برای مقطع دکترا در آمریکاست و شما همچنان باید پایان‌نامه‌ی خود را ارائه دهید و از آن دفاع کنید. تفاوت فقط در این است که شما در ابتدا کارهای بیشتری در مقطع دکترای خود در آمریکا انجام خواهید داد. در حالیکه دانشجویان دکترا در کشورهایی مانند بریتانیا بلافاصله تحقیقات پایان‌نامه‌ی خود را شروع می‌کنند، دورهی دکترا در آمریکا با برگزاری کلاس و ارزیابی‌های آموزشی شروع می‌شود و در یک آزمون جامع، به‌اوج خود می‌رسد. تنها پس از گذراندن این مرحله است که دانشجو موضوع پایان‌نامه‌ی خود را تائید و شروع به تحقیق در مورد آن می‌کند.
در کل، طول دورهی دکترا در آمریکا، 6-4 سال (تمام‌وقت) است. دانشجویان 4-1 سال را بر روی کارهای ترم خود و 4-2 سال را بر روی پایان‌نامه‌شان وقت می‌گذرانند. سال تحصیلی در آمریکا شامل دو ترم آموزشی است: آگوست-دسامبر و ژانویه-مه. این ترم‌ها زمانی خواهد بود که کلاس‌ها و ارزیابی‌های شما برگزار می‌شود. بیشتر دورههای تحصیلات تکمیلی در ترم پاییز دانشجو می‌پذیرند.
تحصیلات تکمیلی در آمریکا با تحصیلات تکمیلی در بریتانیا و سایر کشورها بسیار متفاوت به‌نظر می‌رسد، اما ممکن است در واقع شبیه دورههای کارشناسی باشد که احتمالاً به آن عادت دارید. شما در یک دورهی تحصیلات تکمیلی خاص ثبت‌نام می‌کنید، معمولاً در یک مدرسهی تحصیلات تکمیلی که به دانشگاه‌تان وابسته است. آن دوره، واحدهای آموزشی مقطع دکترای شما را مشخص می‌کند که این بسیار شبیه به دورهی کارشناسی یا کارشناسی ارشد است. اکثر دانشگاه‌ها، مدارس تحصیلات تکمیلی جداگانه یا دوره‌هایی برای رشته‌های مختلف دارند، اما موسسات تخصصی کوچک‌تر، ممکن است فقط یک یا دو دوره را برگزار کنند و دانشجویان کلاس‌های متناسب با حوزه‌ی تحقیقاتی مورد نظر خود را انتخاب می‌کنند. دورههای تحصیلات تکمیلی بزرگ‌تر نیز ممکن است تمرکزشان بر رشته‌های خاص باشد. برای مثال، یک دورهی تحصیلات تکمیلی در رشته‌های هنر و علوم انسانی، ممکن است مسیری جداگانه در مقایسه با رشته‌های ادبیات یا تاریخ داشته باشد.
نخستین بخش از مقطع دکترا در آمریکا، شباهت زیادی به دورهی کارشناسی ارشد دارد (در این مرحله، تمایزی بین داوطلبان دکترا و دانشجویان کارشناسی ارشد وجود ندارد).
شما یک سری کلاس‌ها یا درس‌های دوره را تکمیل خواهید کرد:
آزادی شما در انتخاب کلاس‌ها به طراحی دورهی تحصیل‌تان و تا حدی به‌میزان دانش فنی لازم برای رشته‌ی شما بستگی دارد.
برخی از دورههای تحصیلی، به دانشجویان دکترایی نیاز دارند که سایر فعالیت‌های شخصی و حرفه‌ای مانند تکمیل کارها یا کار داوطلبانه یا حتی یادگیری زبان خارجی را نیز انجام دهند. این‌ها نشان‌دهنده‌ی نگرش جامع به تحصیلات دانشگاهی در آمریکا و تمرکز آن بر ایجاد فارغ‌التحصیلان کاملاً متناسب و سازگار است. وقتی تمام کلاس‌ها و سایر نیازهای تحصیلی دورهی خود را به‌پایان رساندید، با یک امتحان جامع روبرو خواهید شد (گاهی‌اوقات، 'آزمون رشته' یا 'آزمون مقدماتی پایان‌نامه' نامیده می‌شود). این آزمون، بررسی می‌کند که آیا شما به دانش کافی موجود در رشته‌ی خود برای انجام تحقیقات پایان‌نامه‌تان تسلط کافی دارید یا خیر. به این مرحله از یک دورهی تحصیلات تکمیلی، گاهاً ABD (همه به جز پایان‌نامه) گفته می‌شود. برخی از دانشجویان در این مرحله، می‌توانند با دریافت مدرک کارشناسی ارشد خود، از دورهی تحصیلات تکمیلی خارج شوند. برخی هم در مسیر دکترای خود، مدرک کارشناسی ارشدشان را دریافت می‌کنند.
دانشجویانی که دورهی آموزشی خود را گذرانده‌اند، آماده‌ی تائید شدن به‌عنوان داوطلبان دورهی دکترا و ادامه‌ی مراحل دکترای خود هستند. به این مرحله، گاهی‌اوقات 'Capstone Project' گفته می‌شود، یعنی یک دورهی تحصیلات تکمیلی که در دورهی دکترا به اوج خود می‌رسد. اولین کاری که باید در این مرحله انجام دهید، تصمیم‌گیری درباره‌ی موضوع تحقیقاتی خود است. پیشنهاد موضوع تحقیقاتی شما ممکن است با ایده‌ها و دستورالعمل‌های مشخص شده در دورهی تحصیل‌تان مرتبط باشد، اما بر اساس مطالبی که در طول کلاس‌های خود مطالعه کرده‌اید، حوزه‌ها‌ی زیادی برای اصلاح برنامه‌های خود یا تعریف یک موضوع جدید خواهید داشت. موضوعی که می‌خواهید در مورد آن تحقیق کنید، باید در بروشور پایان‌نامه ارائه شود. این کمی شبیه به پروپوزال‌های تحقیقاتی است که به‌عنوان بخشی از دورهی دکترا در برخی دیگر از کشورها انجام می‌شود. شما بروشوری ارائه می‌دهید که پروژه، روش و نتایج مورد نظر شما را به‌طور خلاصه شرح می‌دهد و همچنین کتاب‌نامه‌ای ارائه می‌دهید که پروپوزال شما را در بورسیه‌ی تحصیلی فعلی‌تان تعیین می‌کند. برخی دورههای تحصیلی از شما انتظار دارند که بروشور پایان‌نامه‌ی خود را ارائه دهید و از ایده‌های خود دفاع کنید. این کمی شبیه به نسخه‌ی MPhil است که در اوایل دورهی دکترا در بریتانیا انجام می‌شود. تفاوت فقط در این است که شما به‌جای نمونه‌ای از تحقیق یا پایان‌نامه‌ی خود، بر اساس پروپوزال‌تان مورد بررسی قرار خواهید گرفت. از اینجا به بعد، دورهی دکترا در آمریکا بیشتر به یک دکترای تحقیقات-محور معمولی شباهت دارد. به شما تیمی از اساتید راهنما اختصاص داده می‌شود (که معمولاً 'مشاور' نامیده می‌شوند) و علایق و تخصص آن‌ها با موضوع شما همسوست. یکی از اعضای این تیم، احتمالاً به‌عنوان مشاور اصلی یا مدیر پایان‌نامه‌ی شما تعیین خواهد شد. هنگام انجام تحقیق، جمع‌آوری نتایج و نوشتن یافته‌های خود، او از شما پشتیبانی می‌کند. سایر فعالیت‌های آموزشی ممکن است در کنار تحقیقات شما ادامه داشته باشد. برخی از دورههای تحصیلی، از دانشجویان انتظار دارند كه کارهای آموزشی و اداری انجام دهند و یا مقاله‌ی علمی را برای چاپ در یك ژورنال معتبر ارسال كنند. سرانجام، شما پایان‌نامه‌ی خود را همراه با سایر الزامات به‌پایان می‌رسانید و کار خود را برای بررسی ارسال می‌کنید.
دورهی دکترا در آمريكا، بيشتر شبيه مقاطع آموزشي است تا دورههای دكترای تحقيقات-محور ارائه شده در كشورهاي ديگر. برای پیشرفت در دورهی خود و در نهایت، دفاع از پایان‌نامه‌تان، باید ارزیابی‌های منظم را پشت سر بگذارید. پیش‌نیازهای آن به دورهی تحصیلات تکمیلی شما بستگی دارد، اما معمولاً شامل موارد زیر است:
همچنین ممکن است لازم باشد نشان دهید که سایر الزامات دورهی تحصیلی خود مانند کسب مهارت‌های زبانی، گذراندن دورههای کارآموزی حرفه‌ای و ارسال کار برای ارائه‌ی آکادمیک را نیز در دورهی خود برآورده می‌سازید.
دانشگاه‌های آمریکا به گران بودن شهرت دارند و هزینه‌های اولیه‌ی مقطع دکترا می‌تواند این مسئله را تائید کند. اما این همه‌ی ماجرا نیست. در واقع، بسیاری از موسسات به دانشجویان بورسیه‌ی تحصیلی به‌صورت کمک هزینه یا موقعیت استادیاری می‌دهند.
با طیف گسترده‌ای از دانشگاه‌ها که دورههای دکترا در آمریکا برگزار می‌کنند، تعجب‌آور نیست که هزینه‌های مقطع دکترا در آمریکا بسیار متفاوت باشد. هزینه‌های واقعی بین موسسات دولتی و خصوصی متفاوت است و گاهی به وضعیت اقامت دانشجویان نیز بستگی دارد:
این ارقام بر اساس داده‌های منتشر شده توسط مرکز ملی آمار آموزش ایالات متحده‌ی آمریکا شکل گرفته است. به‌عنوان یک قاعده کلی، موسسات دولتی ارزان‌تر از موسسات خصوصی هستند، اما هزینه‌های خارج از ایالت را از دانشجویان خارجی دریافت می‌کنند. این می‌تواند به این معنی باشد که تفاوت واقعی در هزینه‌ها کمتر از آنچه که در ارقام بالا به‌نظر می‌رسد، می‌باشد. از طرف دیگر، موسسات خصوصی ممکن است بودجه‌ی بیشتری در اختیار داشته باشند. بهترین راه برای درک هزینه‌های تحصیل در مقطع دکترا در آمریکا، بررسی چند دورهی تحصیلی رشته‌ی خود و مقایسه‌ی هزینه‌ی آن‌هاست. فقط مطمئن شوید که هزینه‌ها را درست مقایسه می‌کنید: برخی دانشگاه‌ها هزینه‌های سالانه را لیست می‌کنند، در حالیکه برخی دیگر ممکن است هزینه‌های ترم یا واحدها را ذکر کنند. دانشگاه‌های آمریکا معمولاً هزینه‌های اضافی را برای بررسی دورههای تحصیلات تکمیلی دریافت می‌کنند. همچنین برای تست‌های پذیرش، آزمون زبان و ویزای خود باید بودجه‌ای در نظر بگیرید.
وسعت زیاد آمریکا، ارائه‌ی آمار دقیق برای هزینه‌های زندگی دانشجویان در تمام 50 ایالت آمریکا را تقریباً غیرممکن ساخته است. بنابراین، ما این کار را نکردیم. شما قطعاً باید این مورد را در پروسه‌ی تحقیق و آماده‌سازی خود بگنجانید. برخی از مناطق آمریکا بسیار مقرون‌به‌صرفه‌تر از مناطق دیگر هستند. دفتر بین‌الملل دانشگاه شما می‌تواند به شما کمک کند تا با هزینه‌های کرایه‌خانه، مواد غذایی و سفر زندگی دانشجویی در آمریکا آشنا شوید.
در واقع، معمول است که دانشگاه‌های آمریکا بودجه‌ای را برای تحصیل دانشجویان خود تامین کنند و نسبتاً نادر است که خود دانشجویان بتوانند در دورههای تحصیلات تکمیلی، فقط به منابع مالی خود تکیه کنند. قیمت ظاهری مقطع دکترا در آمریکا، ممکن است بالا به‌نظر برسد، اما احتمالاً قیمتی نیست که در آخر پرداخت خواهید کرد. بورسیه‌های تحصیلی، انواع مختلفی در آمریکا دارد. بورسیه‌های تحصیلی 'Full-Ride' هزینه‌های زندگی و سایر هزینه‌ها را پوشش می‌دهند. از دیگر گزینه‌های معمول، می‌توان به تخفیف بخشی از هزینه‌ها یا معافیت کامل از پرداخت هزینه‌ها اشاره کرد. در کل، بورسیه‌ی دانشگاه‌های خصوصی بیشتر از دانشگاه‌های دولتی است (البته هزینه‌های تحصیل بالاتری نیز خواهند داشت). شما می‌توانید با برخی از بورسیه‌های دکترا با استفاده از ابزار رسمی طراحی شده توسط وزارت آموزش ایالات متحده‌ی آمریکا آشنا شوید. هر چند این نتایج کامل نیستند. شما حتماً باید با دانشگاه مورد نظر خود نیز مشورت کنید.
علاوه بر اعطای بودجه‌ی مستقیم، معمول است که دانشگاه‌های آمریکا موقعیت‌های دستیاری را نیز به دانشجویان خود ارائه دهند. این عملاً نوعی استخدام در دانشگاه است: شما در ازای دریافت کمک هزینه یا معافیت از هزینه‌ها، مجموعه‌ای از مسئولیت‌ها را به‌عهده خواهید گرفت.
انواع متداول دستیاری عبارت است از:
درخواست‌های تحصیل در مقطع دکترا در آمریکا، به دورههای تحصیلات تکمیلی و نه دانشگاه ارائه می‌شود. هنگام درخواست پذیرش در مقطع دکترا، باید سه نکته‌ی اساسی را به‌خاطر داشته باشید.
از بسیاری جهات، درخواست پذیرش برای مقطع دکترا در آمریکا، بیشتر شبیه درخواست پذیرش برای دورهی کارشناسی است. به‌جای اینکه بخواهید مناسب بودن خود را برای یک پروژه‌ی تحقیقاتی یا موقعیت خاص ثابت کنید، باید به‌دنبال این باشید که نشان دهید می‌توانید در یک برنامه‌ی طولانی تحصیل که به یک پروژه‌ی تحقیقاتی منجر می‌شود، خود را درگیر کنید. دانشگاه‌ها با چند روش مختلف، این ارزیابی را انجام می‌دهند.
دانشگاه‌ها و مدارس تحصیلات تکمیلی هر یک مراحل پذیرش خاص خود را دارند، اما باید انتظار داشته باشید که بیشتر آن‌ها (اگرچه نه همه‌شان) موارد زیر را از شما بخواهند:
هنگام ارزیابی شما، دانشگاه‌ها تمام عناصر درخواست شما را در نظر می‌گیرند. بنابراین، مطمئن شوید که برای تهیه‌ی اظهارنامه‌ی شخصی و توصیه‌نامه‌های‌تان، وقت کافی می‌گذارید. تصور نکنید که سابقه‌ی درخشان آکادمیک شما برای اطمینان از پذیرش‌تان در یک دورهی تحصیلات تکمیلی، به‌تنهایی کافی است.
برای ارائه‌ی درخواست پذیرش خود در مقطع دکترا در آمریکا، لزوماً به مدرک کارشناسی ارشد نیاز ندارید. این به آن دلیل است که دورههای تحصیلات تکمیلی در آمریکا، تحصیلات کارشناسی ارشد و دکترا را با هم ترکیب می‌کنند- برخی از دانشجویان در پایان دورهی آموزش‌شان، مدرک کارشناسی ارشد دریافت می‌کنند. اگر از قبل دارای مدرک کارشناسی ارشد هستید، می‌توانید از اعتبار آن استفاده کرده و زمان کمتری را در دورهی تحصیلات دکترای خود بگذرانید. تصمیم در این‌باره توسط مدرسهی تحصیلات تکمیلی شما اتخاذ می‌شود. آن‌ها تصمیم می‌گیرند تا چه میزان مدرک کارشناسی ارشد شما مربوط به رشته‌ی تحصیلی موجودتان است.
دانشگاه‌های آمریکا برای سنجش عملکرد تحصیلی، از سیستم میانگین نمره (GPA) استفاده می‌کنند. به‌جای استفاده از یک طبقه‌بندی آکادمیک واحد برای نتیجه‌ی نهایی شما، GPA در تمام ارزیابی‌های فردی که در طول یک دورهی تحصیلی انجام می‌دهید، نقش ایفا می‌کند. دورههای تحصیلات تکمیلی در آمریکا، ممکن است معادل GPA شما را بر اساس نمرات و کارنامه‌ی نهایی‌تان محاسبه کنند. GPA دورهی دکترا را به‌خودی خود ایجاد یا خراب نمی‌کند و بعید به‌نظر می‌رسد که دورههای تحصیلی، حداقل استانداردی را در این مورد، تعیین کنند. به‌عنوان یک راهنمایی، می‌توانید حدس بزنید که GPA 3.0 یا بالاتر 'خوب' است که در کل، معادل UK 2.1 یا 'Merit' است.
اکثر دانشگاه‌های آمریکا از آزمون‌های ورودی برای ارزیابی مناسب بودن داوطلبان برای تحصیلات تکمیلی استفاده می‌کنند. این آزمون‌ها مهارت‌های شما را در زمینه‌های گوناگونی ارزیابی می‌کنند. نمره‌ی خوب در این آزمون‌ها، نشان می‌دهد که شما از نظر علمی، توانایی کار پیشرفته در سطح تحصیلات تکمیلی را دارید. دانشگاه‌ها معمولاً خود آزمون‌ها را برگزار نمی‌کنند (اگرچه ممکن است نوشتن مقاله یا سایر کارها را به‌عنوان بخشی از فرایند درخواست‌تان، از شما طلب کنند). در عوض، آن‌ها از آزمون‌های شناخته‌شده‌ی بین‌المللی استفاده می‌کنند. متداول‌ترین این آزمون‌ها، آزمون GRE است که در دو نسخه برگزار می‌شود:
دورههای تحصیلات تکمیلی، معمولاً حداقل نمره‌ی یک آزمون را بیان نمی‌کنند، اما ممکن است جزئیات نمره‌ی متقاضیان موفق را به‌عنوان یک معیار منتشر کنند.
برخی از رشته‌های دکترا ممکن است از آزمون‌های ورودی دیگری به‌جای GRE (یا علاوه بر آن) استفاده کنند. رایج‌ترین این آزمون‌ها عبارت است از:
طیف گسترده‌ای از زبان‌ها در ایالات متحده‌ی آمریكا صحبت می‌شود، اما انگلیسی، زبان ملی آمریکایی‌هاست و در آموزش عالی نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد. اگر انگلیسی زبان اول شما نیست، باید نشان دهید که توانایی شما برای برقراری ارتباط و درک آن، برای دورهی تحصیلات تکمیلی‌تان کافی است. متداول‌ترین روش برای انجام این کار، شرکت در یک آزمون زبان انگلیسی معروف مانند آیلتس یا تافل است. ارائه‌ی شواهدی از مدرکی که قبلاً به زبان انگلیسی گذرانده‌اید، نیز ممکن است قابل‌قبول باشد.
دورههای تحصیلات تکمیلی در آمریکا، ضرب‌الاجل مشخصی دارند که به تاریخ شروع کلاس‌ها مرتبط است. معمول است که پنجره‌های پذیرش در مقطع دکترا در پاییز سال بعد، از آگوست و دسامبر باز می‌شود.
برای هر درخواست به مدرسهی تحصیلات تکمیلی، باید هزینه‌ای پرداخت کنید. این هزینه بابت بررسی پرونده‌ی شما صورت می‌گیرد. هزینه‌های معمول درخواست برای تحصیل در مقطع دکترا در آمریکا، بین 50 تا 100 دلار است. همچنین برای هزینه‌ی هر آزمون ورودی و ویزای خود نیز باید پولی پرداخت کنید.
برای دورههای تحصیلات تکمیلی در آمریکا، به‌ویژه برای متقاضیان خارجی، همیشه مصاحبه‌ی رسمی لازم نیست. برخی از دورههای بسیار رقابتی،، ممکن است از مصاحبه‌ی دکترا برای کمک به تشخیص بین داوطلبان خود استفاده کنند. دورههای دیگر ممکن است مصاحبه را به‌عنوان بخشی اختیاری از فرایند پذیرش داوطلبان خارجی خود استفاده کنند.
سه نتیجه‌ی بالقوه برای پذیرش در دورهی دکترا در آمریکا وجود دارد. شما ممکن است در فرایند پذیرش خود، موفق یا ناموفق شوید. در این‌صورت، دانشگاه‌تان به‌سادگی شما را از این امر مطلع خواهد کرد. با این حال، به‌عنوان گزینه‌ی دوم پذیرش، ممکن است در لیست انتظار قرار بگیرید. اگر گزینه‌ی اول پذیرش، پیشنهاد خود را رد کند یا نتواند در آن دوره ثبت‌نام کند، جای او به شما پیشنهاد می‌شود.
دانشجویان خارجی معمولاً برای تحصیل در مقطع دکترا در آمریکا، به ویزا احتیاج دارند. موارد استثناء، شهروندان کانادا و برمودا هستند که می‌توانند بدون ویزا، وارد آمریکا شوند. همه‌ی دانشجویان دیگر به ویزای دانشجویی نوع F نیاز دارند. این ویزا برای تحصیل در همه‌ی موسسات دانشگاهی، از جمله دانشگاه‌ها و مدارس تحصیلات تکمیلی مناسب است.
درخواست‌های ویزا در ایالات متحده‌ی آمریکا توسط وزارت امور خارجه و وزارت امنیت داخلی این کشور بررسی می‌شود. برای گرفتن ویزای دانشجویی نوع F، شما باید برای تحصیل در یک دانشگاه معتبر پذیرفته شده باشید. همچنین باید از شخصیت خوب و مناسبی برخوردار باشید و بتوانید رضایت مقامات را در این مورد جلب کنید که به‌عنوان یک دانشجوی حقیقی وارد آمریکا می‌شوید.
چندین مرحله برای درخواست ویزای ایالات متحده‌ی آمریکا وجود دارد و معمولاً باید به ترتیب زیر تکمیل شود:
در بیشتر موارد، شما باید حداقل 360 دلار در طول درخواست ویزای خود، هزینه بپردازید. این هزینه شامل 200 دلار هزینه‌ی SEVIS و 160 دلار هزینه‌ی درخواست است. برخی از دانشجویان ممکن است مجبور به پرداخت هزینه‌ی صدور ویزا نیز شوند. قبل از شروع درخواست ویزا، باید دستورالعمل‌های رسمی را در وب‌سایت وزارت امور خارجه‌ی ایالات متحده‌ی آمریکا بررسی کنید.
دورهی دکترا در آمریكا، در سطح جهان به‌عنوان یك دورهی دكترای با كیفیت بالا شناخته شده و گرفتن مدرک دکترا از یک موسسه‌ی آموزشی در آمریکا، نشان می‌دهد داوطلب در كنار پروژه‌های تحقیقات اصلی خود، آموزش‌های آكادمیك را نیز به‌پایان رسانده است. دانشگاه‌های سراسر جهان، مدرک تحصیلی شما را به‌عنوان مبنایی مناسب برای شروع کار آکادمیک‌تان می‌پذیرند. سایر کارفرمایان نیز تاکید بر مهارت‌های قابل‌انتقال و رشد فردی را که مشخصه‌ی دورهی دکترا در آمریکاست، به‌رسمیت می‌شناسند.
آمریکا خود در تحقیقات آکادمیک، یک رهبر جهانی و مکانی ایده‌آل برای جستجوی شغل‌های دانشگاهی است. اما برای این کار باید درخواست ویزای جدید کنید (ویزای دانشجویی F شما 60 روز پس از اتمام دورهی تحصیلات تکمیلی شما منقضی می‌شود). وزارت امنیت داخلی آمریکا اطلاعات دقیق در مورد درخواست ویزای نیروی کار موقت یا دائم را ارائه می‌دهد.
همین حالا فرم درخواست رزرو مشاوره رو پر کن تا برای مهاجرت مشکلی نداشته باشی