وقتی صحبت از مقاصد محبوب برای تحصیل در خارج از کشور می شود، دو کشور واقعاً از بقیه متمایز هستند: انگلستان و آمریکا. این دو کشور میزبان نزدیک به 1.5 میلیون دانشجوی بین المللی هستند و برخی از معروف ترین دانشگاه های جهان را در خود جای داده اند. جالب اینجاست که وقتی صحبت از تحصیلات تکمیلی می شود، این دو کشور شیوه عملکرد کاملا متفاوتی دارند. در واقع، اصطلاح 'postgraduate' در ایالات متحده استفاده نمی شود؛ در آمریکا، مدرک کارشناسی ارشد بخشی از برنامه های گسترده تر ' graduate' است. بنابراین چه تفاوت های دیگری بین تحصیل کارشناسی ارشد در انگلستان و ایالات متحده وجود دارد؟ و چگونه آنها را برای دانشجویان بین المللی مقایسه می کنند؟ ما به این موضوع نگاهی انداخته ایم و در این مقاله آن را بررسی خواهیم کرد.
همانطور که گفتیم، دوره های کارشناسی ارشد انگلستان معمولاً دوره های تحصیلی مجزایی هستند که منجر به یک مدرک تحصیلی پایانی می شوند (مدرکی که بدون تحصیل بیشتر می توانید با آن کاری انجام دهید). کارشناسی ارشد ایالات متحده، اغلب بخشی از برنامه های گسترده تر ' graduate' است که در آن معمولا دانشجویان، پس از لیسانس در مقطع دکترا ادامه تحصیل می دهند. در واقع، برخی از برنامه های دکترای ایالات متحده، مدرک کارشناسی ارشد را در طول مسیر (پس از دو یا سه سال از شروع تحصیل) اعطا می کنند.
کارشناسی ارشد در انگلستان معمولاً کوتاه‌تر است بدلیل اینکه یک حوزه تحصیلی کوچکتر را به طور تخصصی تر بررسی می کنند. برای مثال، یک دانشگاه ایالات متحده ممکن است یک برنامه دو ساله در 'علوم زیستی' ارائه دهد. در حالی که، یک دانشگاه انگلستان ممکن است چندین دوره یک ساله در موضوعات تخصصی تر بیولوژی سلولی، ژنتیک گیاهی یا غیره ارائه دهد. هر دو رویکرد نقاط قوت مختص به خود را دارند. اگر می‌خواهید زود و سریع تخصص پیدا کنید، بدیهی است که سیستم انگلستان عالی است. در سیستم ایالت متحده نیز، با فراگیری پایه های علمی گسترده تر در رشته تحصیلیتان، شما برای مقطع دکترا آماده خواهید شد.
حدود 160 دانشگاه برای تحصیل در مقطع کارشناسی ارشد در انگلستان وجود دارد. بااینکه این تعداد خیلی زیاد به نظر می رسد، اما تعداد مؤسساتی که در ایالات متحده برنامه های تحصیلات تکمیلی را ارائه می دهند، ده برابر این تعداد است. اکنون احتمالاً قصد ندارید برای تحصیل در مقطع کارشناسی ارشد، 160 دانشگاه را در نظر بگیرید، چه برسد حدود 1600 دانشگاه. آنچه مهمتر است، تفاوت بین انواع مؤسسات موجود است. اکثر دانشگاه های انگلستان موسسات دولتی هستند. آنها مقداری بودجه از دولت انگلستان دریافت می کنند و معمولا هزینه های شهریه مشابهی دارند. دانشگاه های آمریکا می توانند دولتی یا خصوصی باشند. مؤسسات خصوصی بیشتر درآمد خود را به جای بودجه دولتی، از هزینه های دانشجویی به دست می آورند. هیچ تفاوتی در کیفیت بین این دو دسته وجود ندارد اما سیستم پیچیده تر آمریکا به این معنی است که هزینه تحصیلات تکمیلی، از موسسه ای به موسسه دیگر، بسیار متفاوت است.
دانشگاه های انگلستان به طور متوسط 18000 پوند از دانشجویان بین المللی دریافت می کنند، اگرچه بسته به دوره این مبلغ می تواند بیشتر یا کمتر باشد. اگر شما یک تبعه اتحادیه اروپا با وضعیت اقامت (settled status) در انگلستان هستید، ممکن است واجد شرایط پرداخت شهریه با نرخ پایین تر (معمولاً بین 7500 تا 9250 پوند) باشید. دانشگاه های ایالات متحده در واقع هزینه های ”بین المللی' دریافت نمی کنند. دانشگاه‌های دولتی، شهریه را با یک نرخ را برای دانشجویان آن ایالت و نرخ بالاتری را برای همه دانشجویان دیگر، خواه از ایالت دیگری باشند یا کشوری متفاوت، دریافت می‌کنند. دانشگاه های خصوصی می توانند هر چقدر که دوست دارند شهریه دریافت کنند و معمولاً بین دانشجویان آمریکایی و بین المللی تفاوت قائل نمی شوند.
این بدان معنی است که شما احتمالاً برای تحصیل در خارج از کشور، در ایالات متحده هزینه بیشتری خواهید پرداخت، اما نه لزوماً به این دلیل که یک دانشجوی بین المللی هستید. هزینه دانشگاه های دولتی معمولا حدود 12400-26600 دلار در سال است (و بیشتر در مووسسات خصوصی). اگرچه می توانید انتظار داشته باشید که این مبلغ از موسسه ای به موسسه دیگر، بسیار متفاوت باشد.
دانشجویان بین المللی معمولاً در انگلستان یا ایالات متحده، واجد شرایط دریافت وام های دانشجویی دولتی نیستند؛ به استثنا اتباع اتحادیه اروپا که دارای وضعیت اقامت (settled status) در انگلستان هستند که در این صورت، ممکن است بتوانند وام تحصیلات تکمیلی برای کارشناسی ارشد دریافت کنند. فاند های بین‌المللی در هر دو کشور، از طریق دانشگاه‌ها و طرح‌های مبادله در دسترس است، اما اینکه چقدر می‌توانید دریافت کنید احتمالاً بستگی به این دارد که در چه کشوری و در کجای آن کشور تحصیل می‌کنید. با این حال، برای دانشگاه‌های آمریکایی (به ویژه در موسسات خصوصی) رایج‌تر است که به دانشجویان خود کمک مالی کنند. دانشگاه های انگلستان نیز فاند دارند، اما به ندرت به همه دانشجویان ارائه می شود.
در انگلستان، پذیرش در مقطع کارشناسی ارشد معمولاً فقط به یک مدرک لیسانس خوب نیاز دارد. نمره معادل UK 2.1 یا بالاتر خوب است، اگرچه نمرات پایین تر نیز می تواند پذیرفته شود. در ایالات متحده، پذیرش در یک برنامه تحصیلات تکمیلی، اغلب کمی چالش برانگیزتر است. شما همچنان به مدرک اول خوب نیاز دارید، اما احتمالاً متوجه خواهید شد که آزمون هایی مانند GRE (Graduate Record Examination) نیز مورد نیاز است. دانشگاه های هر دو کشور از شما انتظار دارند که مستقیماً برای آنها اپلای کنید، بنابراین بهتر است که قبل از انجام این کار، شرایط و الزامات خاص هر دانشگاه را بررسی کنید.
انگلستان و ایالات متحده، هر دو، گزینه 'کار پس از تحصیل' را برای دانشجویان کارشناسی ارشد ارائه می دهند. سیستم انگلستان کمی ساده تر است. دانشجویانی که مدرک کارشناسی ارشد خود را در انگلستان تکمیل می کنند تا دو سال پس از دوره خود فرصت دارند که به دنبال کار بگردند. مسیرهایی در ایالات متحده آمریکا نیز وجود دارد، اما آنها به آنچه مطالعه کرده اید و آنچه می خواهید انجام دهید بستگی دارد. همچنین ممکن است نیاز به تاییدیه اضافی از دانشگاه یا کارفرمای آینده داشته باشید. ناگفته نماند که هر دو کشور گزینه های بسیار خوبی برای تحصیل در مقطع دکترا هستند. در واقع، همانطور پیش تر گفتیم، کارشناسی ارشد در ایالات متحده می تواند به سادگی به دکترا منجر شود.
همین حالا فرم درخواست رزرو مشاوره رو پر کن تا برای مهاجرت مشکلی نداشته باشی