هرتفوردشایر، بخش اداری و تاریخی جنوب انگلستان، با مساحت 634 مایل مربع (1643 کیلومتر مربع)، در مجاورت لندن بزرگ و در جنوب این شهر قرار دارد. بخش اداری و بخش تاریخی مناطقی را پوشش می دهند که کمی با هم متفاوت هستند. بخش اداری شامل 10 ناحیه است: هرتفوردشایر شرقی، هرتفوردشایر شمالی، تری ریورز و ولوین هتفیلد، مناطق براکسبورن، داکوروم، هرتسمر، استیونیج، واتفورد و شهر سنت آلبانز. منطقه بار پاترز در ناحیه هرتسمر، در خارج از بخش تاریخی هرتفوردشایر و در بخش تاریخی میدلسکس قرار دارد. در مقابل، بخش تاریخی هرتفوردشایر، قسمت اعظمی از بخش شمالی و مرکزی بارنت در لندن بزرگ را شامل می شود. هرتفورد، در جنوب مرکزی هرتفوردشایر، قسمت اصلی این بخش میباشد.
هرتفوردشایر عمدتاً در حوضه لندن قرار دارد اما حاشیه آن، تپه‌های گچی چیلترن، از شمال هرتفوردشایر، از جنوب غربی به شمال شرقی می‌گذرد. بنابراین آب های سطحی در بیشتر قسمت های هرتفوردشایر، به سمت جنوب یعنی به سمت تیمز، توسط رودخانه لی در شرق و رودخانه کولن در غرب تخلیه می‌شود. در هر دوی این دره‌ها، ماسه‌ها و شن‌های حوضه لندن به طور گسترده شسته شده اند و مجموعه‌ای از گودال‌های سیل‌زده را ایجاد کرده‌اند که اکنون برای تفریح یا ذخیره‌سازی آب استفاده می‌شوند. حومه شهر مانند جنگل، آرام و دیدنی است اما به طور فزاینده ای به دلیل توسعه شهر لندن اشغال شده است. قانون 'کمربند سبز'، این رشد شهری را محدود کرده و به حفظ آنچه از حومه شهر در مجاورت کلان شهر باقی مانده است کمک کرده است.
با اینکه بقایای دوران نوسنگی و عصر برنز در هرتفوردشایر بسیار زیاد است، اما میراث رومی هرتفوردشایر است که غنی‌ترین می باشد. چندین جاده رومی، از جمله خیابان‌های ارمین و واتلینگ، از لوندینیوم (لندن) به سمت شمال کشیده شده بود و سکونتگاه برجسته این منطقه نیز، سنت آلبانز (ورولامیوم رومی) بود. در همان محل، ساکسون ها بعداً یک صومعه (793 پس از میلاد) ساختند که کلیسای آن، که توسط نورمن ها بازسازی شد، امروز کلیسای جامع سنت آلبانز است. در قرن‌های بعدی بسیاری از خانه‌ها و املاک بزرگ روستایی (از جمله هتفیلد، کنبورث و گورهمبری) در فاصله مناسبی از لندن ساخته شدند و تعدادی شهرک معمولی مانند هرتفورد و هیچین توسعه یافتند.
قرن بیستم از اهمیت ویژه‌ای برای هرتفوردشایر برخوردار بود: دو شهر پیشگام 'باغ‌شهر'های دوران مدرن - لچ‌ورث (1903) و ولوین گاردن سیتی (1920) - و چهار شهر از هشت شهر جدید که از زمان جنگ جهانی دوم در اطراف لندن برنامه‌ریزی شده بودند را به نام های هاتفیلد، همل همپستد، استیونیج و ولوین- به هرتفوردشایر آورد. حتی جدای از آن رشد برنامه ریزی شده، توسعه مسکونی و صنعتی مراکز دیگری مانند واتفورد سریع بود. هیچ بخشی در انگلستان، مجموعه وسیع‌تر از هرتفوردشایر برای ارتباط مستقیم جاده‌ای و ریلی با لندن ندارد و زمان رفت و آمد به لندن از هرتفوردشایر بسیار کم است. صنایع سبک وابسته به دسترسی به بازارها، دفاتری که قصد دارند از مرکز لندن به مناطقی با اجاره کمتر بروند، استودیوهای فیلم، و هزاران مورد دیگر، از زمان جنگ به هرتفوردشایر سرازیر شده اند.
در ادامه تعدادی از جاذبه های هرتفوردشایر را معرفی می کنیم.
Hemel Hempstead
Marina at Hemel Hempstead, Hertfordshire, Eng
Welwyn Garden City
The Coronation Fountain, Welwyn Garden City, Hertfordshire, Eng
Hatfield: Mill Green Museum and Mill
Mill Green Museum and Mill, Hatfield, Welwyn Hatfield, Hertfordshire, Eng
Ware
The River Lea at Ware, Hertfordshire, Eng
Verulamium: Roman theatre
Remnants of the Roman theatre at Verulamium in Hertfordshire, England
Saint Albans Cathedral
Saint Albans Cathedral, Hertfordshire, Eng
Watford Palace Theatre
Watford Palace Theatre, Watford, Hertfordshire, Eng