کانادا به «فدراسیون دمکراتیک» (Democratic Federation) مشهور است و در آن مسئولیتها و قدرتها بین بخش فدرال و هیأت اجرایی استانی تقسیم شده است، (Immigration, Refugees and Citizenship Canada IRCC) یکی از دپارتمان های دولت کانادا است، که مسئول رسیدگی به امور مهاجرین می باشد.
حکومت کانادا و نظام سیاسی این کشور بسیار پیچیده و تقریباً مبتنی بر نظام British Westminster است. طرح اولیه نظام امروز کانادا ابتدا توسط «پدران ائتلاف» (Fathers of Confederation) در سال ۱۸۶۴ تهیه شد و در سال ۱۸۶۷ با تصویب قانون اساسی (Constitution Act) به قانون رسمی این کشور تبدیل گردید. این قانون قدرت اجرایی را به ملکه بریتانیای کبیر و ایرلند (عنوان رسمی سلطنت در آن زمان) اعطا کرد، که براساس آن کانادا به یک سلطنت مشروطه مستقل تبدیل شد.
دولت فدرال از قدرت ایجاد قوانین برای صلح، نظم و انتخاب دولت مسئول کانادا برخوردار است. این شامل اختیارات قانونی فدرال مثل امور بینالملل، دفاع، مهاجرت، حقوق جزا، گمرک و مرزبانی نیز میشود. دولتهای استانی مسئول، یا دارای اختیارات قانونی مشترک در، بخشهای مراقبت و درمان، آموزش و پرورش، صدور گواهینامه و ثبتنامها و مواردی از این دست هستند.
دستگاه سیاسی حاکم کانادا در اتاوا پایتخت این کشور قرار دارد و دو مجلس این کشور یعنی مجلس اعلا-(The Senate)، و مجلس سفلی، مجلس عوام (House of Commons)، در Parliament Hill قرار دارند. به اعضای مجلس عوام «نماینگان مجلس» (Members of Parliament) گفته میشود، که توسط مردم انتخاب میشوند تا نماینده منافع آنها باشند و مسائل ملی مختلفی که مردم کانادا را تحت تأثیر قرار میدهند را بررسی کنند.
هر منطقه جغرافیایی حوزه انتخاباتی خود را دارد که با عنوان ridings شناخته میشوند. کاندیدهایی که در هر حوزه انتخاباتی بیشترین رأی را بیاورد با اخذ «کرسی» (Seat) خود در مجلس از منافع آن حوزه دفاع خواهند کرد.
نظامهای سیاسی استانی مبتنی بر همان doctrine نظام فدرال هستند. به دولتهای استانی عنوان «مجالس قانونگذاری» (Legislative Assemblies) داده شده است (به جز «مجلس ملی» (National Assembly) کبک)، و به نماینده ملکه در هر مجلس «فرماندار کل» (Lieutenant Governor) گفته میشود. معمولاً هر چهار یا پنج سال رئیس دولت حاکم (Premier) درخواست انتخابات میکند. پس از نتایج انتخابات، Lieutenant Governor از رهبر حزب حاکم در مجلس میخواهد مقام Premier را بپذیرد و یک دولت تشکیل بدهد.در حال حاضر نخست وزیر کانادا جاستین ترودو است که با مخالفت هایی زیادی که درباره ی تصمیماتش در زمینه ی پذیرش مهاجر روبه رو است، اما به جرات می توان گفت یکی از شناخته ترین نخست وزیران حال حاضر دنیاست و شاید دلیل آن همین پذیرش مهاجرین باشد.
کانادا هم مرز با آمریکا است اما تفاوت های فاحشی در تصمیم گیری و نحوه برخورد این کشورها با مهاجرین دیده می شود، همانند تصمیم جنجالی دونالد ترامپ که به دانشجویانی که کلاس هایشان به صورت آنلاین برگزار می شوند، اجازه ورود به آمریکا را نداد، تصمیمی که با مخالف شدید روبه رو شد و وی مجبور به عقب نشینی از موضع خود گردید، حال آنکه در کانادا به دانشجویانی که تحصیل خود را به صورت آنلاین شروع می کنند، اجازه می دهند تا بعد از تحصیل بتوانند در کانادا کار کنند، مشروط برآنکه 50% از زمان تحصیل خود را در کانادا حضور داشته باشند.